De Bloedweizwam  komt over de hele wereld voor en is ook in ons land heel gewoon.

Het is eigenlijk geen zwam in de gewone betekenis van het woord: een schimmel die paddenstoelen als vruchtlichamen voortbrengt.

Het is een slijmzwam, geen plant en geen dier, een aparte levensvorm, waarvan er bijna vijfhonderd soorten bestaan.

Het vruchtlichaam is ongesteeld, komt voor in kleine groepjes, soms onderling contact makend, bol- of kussenvormig, doorsnee is 3-15 mm, roze tot beige of donkergrijs, met schubjes.

Plasmodium oranje tot vermiljoen of karmijnrood tot karmijnroze.

Voorkomend op rottend hout, schors en afgevallen takken of op de grond naast stronken.

Het ‘dierlijke’ deel van deze zwam, dat bestaat uit een kolonie op amoeben en zweepdiertjes lijkende organismen, kruipt rond en heeft een bloedrode kleur.

Na zich gevoed te hebben met bacteriën en schimmelsporen verandert dit plasmodium in een groep onbeweeglijke vruchtlichamen met een mooie roze kleur, die ook beige of donkergrijs kan zijn.

Dit ‘plantaardige’ deel van de slijmzwam, het aethalium, is bol- of kussenvormig en bedekt met sproetachtige schubjes.

Het draagt de populaire naam Blote billetjeszwam.

De inhoud van die vruchtlichamen is eerst roze en tandpasta-achtig en verandert later in een lavendel- tot licht okerkleurige sporenmassa, die verstuift of met regenwater wordt verspreid.

Uit die sporen komen de op micro-organismen lijkende ‘diertjes’, die rondkruipende kolonies vormen.

Het plasmodium huist in het rottende hout van omgevallen dennenstammen, waarop de vruchtlichamen ontstaan.