De vooral op dode loofbomen levende waaiervormige zwam was vrij zeldzaam maar is aan een opmars bezig.

De bleekoranje hoed van de zwam is dicht bedekt met plukjes haar.

Hieronder vaak fraai oplichtende feloranje tot oranjerode lamellen.

Die kleur is te danken aan de productie van verschillende carotenoïden.

 

Hij lijkt weliswaar een beetje op de geliefde en getemde eetbare gewone oesterzwam , maar is er niet heel nauw aan verwant.

De oranje oesterzwam is niet giftig, maar geldt wel als oneetbaar, mede dankzij de sterke en onplezierige geur van rottende kool en bedorven eieren die zelfs opgedroogde exemplaren nog kenmerkt.

Het is een oesterzwam met koninklijke uitstraling, maar wel een om op enige afstand van te genieten.