Buntgras is een pionier van stuivende, droge, kalkarme of ontkalkte, zure zandgronden, zonder of met een geringe hoeveelheid organisch materiaal.

De stuivende duinen van het binnenland, in heiden of langs rivieren, vormen in Vlaanderen het optimale milieu.

Daar is buntgras, samen met zandzegge, een van de belangrijkste vaatplanten die stuifzanden koloniseren.

Eens het stuifzand geheel vastgelegd is, kan het gras nog een tijd in de droge heide, het grasland of het jonge bos aanwezig blijven. Overstuiving wordt goed verdragen.

Bij erosie kan de plant afsterven en moet ze opnieuw uit zaad kiemen.

In graslanden op droge zandige gronden bloeit in de maanden juni en juli het Buntgras.

De blauwgrijze pollen met de borstelige, lijnvormige bladeren hebben veel rechtopstaande stengels met bloeiende pluimen.

Vaak kleuren de pollen ook een beetje roodachtig.

De kleine grasbloemetjes hebben een knotsvormige kafnaald.