De heilige ibis is een soort die van oorsprong alleen voorkomt in Afrika.

Ze leven in een breed scala van habitats, hoewel ze over het algemeen in de nabijheid van kusten, rivieren en beken worden aangetroffen. Van oorsprong leven ze in subtropische tot tropische gebieden, maar op plaatsen waar ze geïntroduceerd zijn komen ze ook in meer gematigde gebieden voor.

Ze nestelen meestal op rotsachtige eilanden maar ook in steden en dorpen.

Heilige ibissen zijn 65 tot 75 cm lang, wegen gemiddeld 1530 gram en hebben een spanwijdte van 112 tot 124 cm.

Ze hebben een lange nek en een lange, naar beneden gebogen, snavel.

Het zijn en overwegend witte vogels met uitzondering van een zwarte nek, zwarte poten, een kale, zwarte kop en donkere, blauwgroene vleugeluiteinden.

De zwarte poten hebben een rode tint.  

Beide seksen zien er hetzelfde uit, maar de jonge dieren zijn vuilwit.

Heilige ibissen vliegen vaak 10 kilometer om bij de voedselgebieden te komen.

Ze eten voornamelijk insecten, spinnen, ringwormen, schaaldieren en weekdieren.

Maar ze eten ook kikkers, reptielen, vissen, jonge vogels, eieren en aas.

In meer gecultiveerde gebieden staan ze bekend om het eten van menselijk afval.

In het broedseizoen vormen heilige ibissen grote kolonies van 300 vogels.

Ook het voedsel zoeken en rusten doen ze in kolonies.

Ze foerageren in een groot gebied.

Ze migreren, seizoensgebonden, tussen voedsel- en broedgebieden.