Heldergroene vogel met donkerdere slagpennen.

Mannetjes hebben daarnaast een zwarte kin- en keelvlek en een zwarte lijn over de hals lopen die uitloopt in een oranje-roze halsband op het achterhoofd.

Zeer korte, scherp omlaag gebogen haaksnavel (kleine papegaaiensnavel).

Luidruchtig en slaapt in de winter in grote groepen in bomen.

De soort is afkomstig uit Centraal-Afrika en Zuid-Azië.

Hij komt in Vlaanderen voor in een straal van 40 km rond Brussel.

Middelgrote, grasgroene parkiet met korte, rode haaksnavel.

De halsbandparkiet is een alleseter.

In Vlaanderen doet de soort zich vooral tegoed aan vruchten en bessen.

Appel, peer, meidoorn, mispel, braam en bessen van klimop en vlier worden vaak gegeten.

Ook zaden van haagbeuk, es en den staan op het menu.

Op de voedertafel scoren vooral pinda’s, zonnebloempitten, gemengd zaad en brood goed.

Halsbandparkieten betekenen voor de meeste soorten geen bedreiging maar ze zijn wel behoorlijk dominant en luidruchtig.

Om te vermijden dat deze alleseters met al het voedsel in je tuin aan de haal gaan, kan je hun favoriete voedsel, zoals pindasnoeren, in veelvoud aanbrengen op verschillende plaatsen in je tuin. 

Zo blijft er meer over voor de kleine soorten. Je kan ook wat 'hangbaar' voedsel aanbrengen middenin een dichte struik, zodat alleen kleine en behendige vogelsoorten erbij kunnen.

De halsbandparkiet is een holenbroeder en komt in Vlaanderen in grote concentraties voor in straal van 40 km rond Brussel.

De soort broedt er in stadsparken, grote tuinen en boomgaarden.

Het zwaartepunt ligt in en rond Brussel, met uitlopers tot in Aalst (in het westen), Mechelen (in het noorden) en Leuven (in het oosten).

In de andere provincies komt de soort nauwelijks voor.

Hoewel er wel eens in natuurlijke holtes wordt gebroed, heeft de soort in Vlaanderen toch een duidelijke voorkeur voor oude nestgaten van de grote bonte specht.

Halsbandparkieten starten eind november al met het verkennen van potentiële nestholten.

Eind februari worden de eerste eieren gelegd.

Het broedsucces ligt in Vlaanderen aanzienlijk lager dan in de gebieden waar de soort van nature thuishoort.

De halsbandparkiet werd in Vlaanderen voor het eerst waargenomen in 1962 in Tervuren.

Het eerste broedgeval dateert van 1966, toen een paar zes jongen grootbracht in een vervallen paviljoen in het Park van Tervuren.

De eigenlijke opmars begon pas in 1974 toen in de Meli Zoo, gelegen op het plateau van de Heizel in Laken 40 tot 45 ex. werden vrijgelaten als speciale attractie voor de bezoekers.